gen. Stanisław Taczak

Urodzony 8 kwietnia 1874 roku w Mieszkowie. W latach 1880-1884 uczęszczał do miejscowej szkoły ludowej, która wtedy znajdowała się na rynku. W czasie powstania wielkopolskiego pierwszy naczelny dowódca powstania, a następnie dowódca 11 pułku Strzelców. W 1923 otrzymał nominację na generała brygady. Po przeniesieniu w stan spoczynku udzielał się społecznie. Był m.in. Prezesem Związku Weteranów Powstań Narodowych. Uczestniczył w kampanii polskiej 1939 roku jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej.
gen. Heliodor Cepa

Urodził się 29 listopada 1895 roku w Mieszkowie (jego ojciec był piekarzem), a w latach 1907-1914 uczęszczał do gimnazjum w Jarocinie. W Powstaniu Wielkopolskim był organizatorem łączności na froncie południowym. Był m.in. kierownikiem referatu w Wydziale Łączności Departamentu VI Ministerstwa Spraw Wojskowych, dyrektorem Obozu Szkolnego Wojsk Łączności w Zegrzu (dziś Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki im. gen. Heliodora Cepy). Po II Wojnie Światowej pełnił służbę wojskową na kierowniczych stanowiskach Sztabu Generalnego WP.
Władysław Marcinkowski

Urodzony 16 czerwca 1858 w Mieszkowie. Rzeźbiarz reprezentujący nurt rzeźby realistycznej. Tworzył przede wszystkim rzeźby portretowe. Jest autorem między innymi takich prac, jak popiersie Słowackiego w parku Marcinkowskigo, prace w katedrze poznańskiej, „Chrystus wręczający klucze św. Piotrowi“ (1893) - pomnik znajdujący się w ogrodzie seminarium arcybiskupiego w Poznaniu, pomnik Adama Mickiewicza w Śmiełowie, postacie dźwigające trumnę św. Wojciecha w katedrze gnieźnieńskiej czy figury świętych, „Pielgrzym“ i „Zwiastowanie w konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim. W latach 1926-1939 pełnił funkcję dyrektora Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego w Poznaniu.